Terug naar de rust van het bos, over bosbaden en mijn jeugdherinneringen

Heb je ooit gemerkt hoe je hele lichaam ontspant zodra je een bos binnenwandelt? Hoe de tijd lijkt stil te staan, de lucht anders ruikt en je zintuigen tot rust komen. Dat is geen toeval. In Japan noemen ze het Shinrin yoku ofwel bosbaden een helende praktijk waarbij je je onderdompelt in de energie van het bos. Wat velen vandaag bewust doen als vorm van zelfzorg, deed ik als kind al onbewust.

Wilde hyacint

Wat is bosbaden precies?

Bosbaden betekent letterlijk “Baden in het bos.” Maar het heeft niets met in bad gaan te maken. Het is een vorm van natuurmeditatie waarbij je met al je zintuigen aanwezig bent in het bos. Je wandelt langzaam, zonder doel of haast en staat stil bij wat je ziet, hoort, voelt en ruikt. Het draait om ervaren, in verbinding zijn met de natuur en met jezelf.

Mijn grootouders hebben een zeer grote tuin en achterin de tuin hebben ze een bos. Telkens wanneer ik bij hen was als kind en tiener trok ik erop uit, de wilde bloemen bewonderen, mijn handen langs de schors van bomen, turend naar dansende lichtvlekjes tussen het bladeren. Ik voelde me daar veilig, gedragen en helemaal mezelf. Het was pas jaren later toen ik las over bosbaden, dat ik besefte dat deed ik als kind. Nog steeds hou ik ervan om in een bos te zijn en mijn tijd te nemen om te ervaren.

“Het bos fluistert geheimen die je alleen hoort als je stil bent.”

Waarom bosbaden zo goed voor je is?

Wetenschappelijk onderzoek toont aan dat tijd doorbrengen in de natuur en vooral in het bos een krachtig effect heeft op lichaam en geest. Bosbaden verlaagt het stresshormoon cortisol, verlaagt je bloeddruk en versterkt je immuunsysteem. Het bevordert je slaap, je concentratievermogen en helpt je om weer in contact te komen met je lichaam.

Bosbaden gaat niet over wandelen om ergens te geraken maar over zijn in het bos. Het gaat over vertragen, ademen, luisteren naar de fluistering van de wind door de bomen, het zingen van de vogels, het knisperen van blaadjes onder je voeten. Het gaat over thuiskomen in de natuur maar ook in jezelf.

Enkele oefeningen

• Aardingsoefening: ga rechtop staan op een plek waar je je veilig voelt. Sluit je ogen en stel je voor dat er wortels uit je voeten groeien, diep de aarde in. Adem rustig in en uit. voel hoe je lichaam ontspant en verbonden raakt met de natuur.

• Zitmeditatie: zoek een comfortabele plek om te zitten. Sluit je ogen en luister aandachtig. Laat de geluiden van het bos tot je komen zonder oordeel. Blijf een 10tal minuten zitten.

• Dankbaarheid voor een boom: kies een boom die je aanspreekt. Observeer hem met zachtheid. Voel de schors, bekijk de bladeren of naalden. Leg eventueel je hand op de stam. Sluit dan je ogen en fluister zacht een bedankje aan de boom.

Wil je het zelf ervaren? Ga eens zonder doel het bos in. Laat je telefoon in je tas. Adem diep in. Voel de aarde onder je voeten. En wie weet, vind je net als ik dat stukje kinderlijke verwondering terug.

Liefs,

Janne